- чинор
- [چنار]бот. дарахти бемева, бисёрумр ва пуршоху барги тануманд, ки баргаш панҷамонанд ва чӯбаш мавҷдори сахт аст◊ аз худ оташ гирифтани чинор худ аз худ сар задани коре, ки ба оташ гирифтан худ аз худи чинор монанд аст; чинору каду набудани таносуб ва баробарӣ дар шакл ё маънӣ байни ду кас ё ду чиз, ки ин маънӣ аз масали ҳамноми Мавлавӣ пайдо гардидааст; чинору манор кардан а) дашноми қабеҳ, ҳақорати сахт; б) овораву саргардон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.